ઝાડ
Thursday, November 20, 2008
એક દિવસ
સોસાયટીનાં સૌએ ભેગાં થઇ
વીજળીના તારને નડતો લીમડો
કાપી નાખ્યો.
તે રાતે
વગડાનાં બધાં ઝાડ
મારી પથારીમાં આવ્યાં હતાં!
મારું એકે મૂળ રાતું થયેલું ન જોતાં
એ બિચારા પાછા વળી ગયાં......
હું ઘણીવાર
ઊંઘમાંથી ઝબકી જાઉં છું,
બારણામાં ઝાડનાં પગલાં સંભળાય છે.
મારામાં મૂળ નાખવા માંડ્યું છે આ ઝાડ!
હું ફરી પાછો ફણગી જઇશ એવી બીક લાગે છે!
આજે
બીજું ઝાડ કપાયું છે આ વાસમાં
રાત્રે કોઇ બારણું ખખડાવે
તો કહેજોઃ
એ અહીં સૂતો જ નથી.
દલપત પઢિયાર
1 comments
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
