વાસ્તવિક્તા
Thursday, February 11, 2010
અમારી વચ્ચે જ્યારે તેઓ વસતા હતા ત્યારે અમને એમના તેજસ્વી જીવનનો ખ્યાલ આવ્યો ન હતો, પણ જ્યારે તેમણે પોતાના મુકામ ઉપાડવો શરૂ કર્યો ત્યારે અમને લાગવા માંડ્યું કે અમારી આસપાસ અંધકાર ફેલાતો જાય છે. દીપકના તેજનું મહત્વ હવે અમને સમજાવા લાગ્યું એમને જાળવી રાખવા માટે અમે દોડાદોડી શરૂ કરી. અમારામાંનો એક બોલી ઉઠ્યો : “હું હમણાં ને હમણાં જોઇએ એટલું રૂ લઇ આવું છું.”
બીજાએ કહ્યું : “હું ઘી લેવા દોડું છું.”
આવી રીતે અમે લોકો ચારે દિશામાં દોડ્યા અને બધી સામગ્રી લઇને આવી પહોંચ્યા. ત્યારે દિપકે મીઠી વાણી ઉચ્ચારતાં કહ્યું :
“મારા તમને છેલ્લા પ્રણામ છે. અંત સમયે તમે જે ભાવના દર્શાવી છે એ માટે આભાર માનું છું. જીવનની આ છેલ્લી પળોમાં તમને એટલું જ કહેવાનું છે કે ખોટા ગભરાટને લીધે તમે એવી દોડાદોડી કરી મૂકો છો કે જે કરવાનું છે તે તમે ભૂલી જાઓ છો. બીજ રોપાયાં નથી અને પાક ઉતારવાની સામગ્રી લાવો છો, દેહ સામે જોતા નથી અને શણગારવાનાં સાધનો ઉભાં કરો છો અને પ્રભુની વાણી સાંભળવાને બદલે મંદિરના ઘંટારવમાં તલ્લીન બની જાઓ છો. પરીણામે તમારી મહેનત પાણીમાં જાય છે.”
આટલું કહીને દિપકે પોતાની જ્યોત સંકેલવા માંડી. અમે એને જલતી રાખવા માટે અમારી સામગ્રીનો ઉપયોગ કરવા માંડ્યો પણ કંઇ શુભ પરિણામ આવ્યું નહીં.
કારણ કોડિયું જ તૂટી ગયું હતું !
બીજાએ કહ્યું : “હું ઘી લેવા દોડું છું.”
આવી રીતે અમે લોકો ચારે દિશામાં દોડ્યા અને બધી સામગ્રી લઇને આવી પહોંચ્યા. ત્યારે દિપકે મીઠી વાણી ઉચ્ચારતાં કહ્યું :
“મારા તમને છેલ્લા પ્રણામ છે. અંત સમયે તમે જે ભાવના દર્શાવી છે એ માટે આભાર માનું છું. જીવનની આ છેલ્લી પળોમાં તમને એટલું જ કહેવાનું છે કે ખોટા ગભરાટને લીધે તમે એવી દોડાદોડી કરી મૂકો છો કે જે કરવાનું છે તે તમે ભૂલી જાઓ છો. બીજ રોપાયાં નથી અને પાક ઉતારવાની સામગ્રી લાવો છો, દેહ સામે જોતા નથી અને શણગારવાનાં સાધનો ઉભાં કરો છો અને પ્રભુની વાણી સાંભળવાને બદલે મંદિરના ઘંટારવમાં તલ્લીન બની જાઓ છો. પરીણામે તમારી મહેનત પાણીમાં જાય છે.”
આટલું કહીને દિપકે પોતાની જ્યોત સંકેલવા માંડી. અમે એને જલતી રાખવા માટે અમારી સામગ્રીનો ઉપયોગ કરવા માંડ્યો પણ કંઇ શુભ પરિણામ આવ્યું નહીં.
કારણ કોડિયું જ તૂટી ગયું હતું !
-વજુ કોટક
ઉમિયા પરિવારમાંથી
0
comments
Subscribe to:
Post Comments (Atom)